Voor Het Kontakt Harderwijk schrijf ik een tweewekelijkse column. Deze column verscheen op 12-09-2018.
Afgelopen week had The Post Online een interview met Wilco Bos over zijn fractievoorzitterschap van de Harderwijkse PvdA. Kort-door-de-bocht samengevat: het gaat de stad voor de wind. De inwoners zijn best tevreden, grote problemen kent de stad niet en de politici zijn het voor 80% roerend met elkaar eens. Kortom: goed nieuws voor Harderwijk, slecht nieuws voor een columnist. Want: niks aan de hand.
Je zou de politieke kwesties net zo goed door kinderen kunnen laten afhandelen, denk je als je het stuk leest. Nu is daar toevallig ook een plan voor. In dit geval van het CDA -behalve een andere kleur in het logo verschillen ze nauwelijks van de PvdA-, dat voorstelt om vanaf volgend schooljaar een kinderburgemeester en twee kinderwethouders aan te stellen, gekozen uit de groepen 7 en 8 van de Harderwijkse en Hierdense basisscholen. Niet dat ze iets hebben te zeggen over het coffeeshopbeleid of de aanpak van criminelen; ze zijn er vooral om het belang van de Harderwijker kinderen te behartigen.
Toch vroeg ik me af wat er zou gebeuren als de kinderen het nu eens echt voor het zeggen hadden. Ongetwijfeld slecht nieuws voor ijsverkopers; na een kort debat wordt al snel besloten dat het wettelijk verplicht wordt aan iedereen onder de 12 gratis en onbeperkt ijs te verstrekken. Verder zou het beleid vast vele malen socialer en christelijker zijn dan PvdA en CDA durven dromen. De minima zouden maximaal profiteren, en het regenboogpad zou er alsnog komen – al was het maar omdat kinderen gek zijn op kleurtjes.
In de kwestie rondom de Tiny Houses voorzie ik weinig bijval voor de protesterende omwonenden, want wat is er nou leuker dan je eigen poppenhuis? Bovendien: ooit keek je daar tegen de C1000 aan, die weliswaar voor een supermarkt tiny was, maar in vergelijking met die houses allesbehalve klein – al is dat waarschijnlijk te lang geleden om nog in het collectief geheugen van de kinderen te zitten. En hoe zouden ze de kwestie oplossen met Café De Liefde? Dat café wordt namelijk niet tiny, maar heel grand; het metershoge gebouw staat gepland voor het kleine stukje braakliggende grond aan de Havendam. Omwonenden vrezen voor hun uitzicht, nog los van het feit dat een gebouw van 10 meter hoog nogal detoneert in de huidige omgeving. De initiatiefnemers van Café De Liefde erkennen dat het plan niet is voorgelegd aan de bewoners, maar dat ze ‘zijn gaan ontwerpen naar de regels van het bestemmingsplan.’
De bedoeling van het café is om, vanuit een christelijke visie, verbinding te zoeken met de inwoners van Harderwijk. Behalve met de direct omwonenden dus. ‘Heb uw naasten lief als uzelf’ is misschien een gebod dat ze nog eens zouden moeten bestuderen en toepassen op hun buren. En weet je wat, verplaats die Tiny Houses dan daar naartoe, reserveer er één voor het café en iedereen is blij. Of is dat te kinderlijk gedacht?
