Voor Het Kontakt Harderwijk schrijf ik een tweewekelijkse column. Deze column verscheen op 24-04-2019.
We leven in het alomtegenwoordige recensie-tijdperk. Netflix wil al na één aflevering weten wat je van de serie vindt en voor een restaurantbezoek kijken we eerder op een waarderingssite dan de menukaart. Bij het verlaten van de bouwmarkt werd me onlangs via een bordje gevraagd wat ik van de service vond – ik kon een duimpje omhoog of omlaag geven. Net toen ik dacht er daarmee vanaf te zijn stond er 10 meter verderop nóg een bordje, met daarop de vraag of ik ‘een prettige winkelervaring’ had gehad.
Zo langzaam maar zeker bestaat het leven enkel uit vind-ik-leuks en duimpjes omhoog. Nog even en we gaan parkeergarages recenseren. Of wacht, dat ís natuurlijk al gedaan. De Stentor organiseerde onlangs de Grote Parkeergaragetest. Het goede nieuws is trouwens dat we hebben gewonnen. Weliswaar van slechts 18 andere parkeergarages in Oost-Nederland, maar soms moet je pakken wat je pakken kan. Overigens eindigde Harderwijk ook op de allerlaatste plaats, met de garage aan de Vuldersbrink – al stamt die uit de tijd dat Mini’s nog echt mini waren en je al blij was als de parkeergelegenheid was voorzien van een dak; dan werd het doorroesten van je koekblik tenminste voor een uurtje gestopt.
Wat had je dan gedacht? Dat je, zodra je de parkeergarage in loopt, een spannend muziekje hoort, waarna twee koplampen van een dikke Duitser in de verte aanfloepen en ze met piepende banden op je af komen stormen, als in een aflevering van Derrick?
Nee, dan de Houtwalgarage. Die kwam dus uit beste uit de bus. Ook online, want daar ligt de gemiddelde score op een dikke 4,4 van de 5 sterren. Da’s dus inclusief die paar zeurpieten die er altijd tussen zitten. Zo is daar Maruska Mooi, die recenseert: ‘niet zo spannend.’ Ja, wat had je dan gedacht Maruska? Dat je, zodra je de parkeergarage in loopt, een spannend muziekje hoort, waarna twee koplampen van een dikke Duitser in de verte aanfloepen en ze met piepende banden op je af komen stormen, als in een aflevering van Derrick? Nee, dan de beoordeling van Hans Wieberdink. Die noemt het de ‘beste uitvinding ooit.’ Nou, dat is misschien ook weer een beetje overdreven, Hans. Ik kan een paar dingen noemen die ik briljanter vind. Of eigenlijk een heleboel. Wat dacht je van bijvoorbeeld het wiel? Zonder wielen had een parkeergarage niet heel veel nut gehad hè, wat zeg je me daarvan, Hans.
Enfin. De Houtwalgarage dus. Gewonnen vanwege die ruime parkeervakken, prettige sfeerverlichting én, last but not least: vrouwenvriendelijke plekken. Daar ga ik verder niks over zeggen, want anders ben je al snel zo’n zielige lul die naar het meldpunt discriminatie stapt om z’n gelijk te halen, waarna de gemeente een verklarend bordje moet plaatsen dat het allemaal niet zo bedoeld was en je ook als man best dichtbij de uitgang mag staan als je je daardoor veiliger voelt.
Gelukkig is er ook nog Tuan Le. Die gaf 9 maanden geleden de volle vijf sterren, maar het is vooral de begeleidende verklaring die het ‘m doet. ‘Nog nooit geweest.’ Kijk, zo kan het ook. Mis je wel een onvergetelijke parkeerervaring, Tuan. Nou ja, dan zet ik ‘m zelf wel op die vrouwenplek.
